വിദ്യാഭ്യാസം, ആരോഗ്യം, തൊഴിൽ, അടിസ്ഥാന സൗകര്യം എന്നിവയിലെ അസമത്വങ്ങളിൽ നിന്ന് ഉടലെടുക്കുന്ന വെല്ലുവിളിയായി ഇന്ത്യയിൽ ദാരിദ്ര്യം നിലനിൽക്കുന്നു. ഈ പ്രശ്നം ഫലപ്രദമായി നേരിടാൻ, സമഗ്രമായ പരിഹാരങ്ങൾ അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്.
വിദ്യാഭ്യാസവും തൊഴിലധിഷ്ഠിത പരിശീലനവും ലഭ്യമാക്കുന്നത് വ്യക്തികളെ, പ്രത്യേകിച്ച് ഗ്രാമപ്രദേശങ്ങളിൽ, ദാരിദ്ര്യത്തിൻ്റെ അളവ് കുറക്കാന്‍ പ്രാപ്തരാക്കും. അതേസമയം, ആരോഗ്യ പരിരക്ഷാ അടിസ്ഥാന സൗകര്യങ്ങൾ മെച്ചപ്പെടുത്തുകയും ആരോഗ്യ ഇൻഷുറൻസ് പദ്ധതികൾ നടപ്പിലാക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് താഴ്ന്ന വരുമാനമുള്ള കുടുംബങ്ങളുടെ ചികിത്സാ ചെലവുകളുടെ ഭാരം ലഘൂകരിക്കും.
കാർഷിക പരിഷ്കാരങ്ങൾ, ഗ്രാമീണ അടിസ്ഥാന സൗകര്യ വികസനം, സംരംഭകത്വ പിന്തുണ എന്നിവയിലൂടെ തൊഴിലവസരങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നത് സമഗ്രമായ വളർച്ചയ്ക്ക് നിർണായകമാണ്. കൂടാതെ, സാമൂഹിക സുരക്ഷാ വലകൾ ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നതും സാമ്പത്തിക ഉൾപ്പെടുത്തൽ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതും ഏറ്റവും ദുർബലരായവർക്ക് സുപ്രധാന പിന്തുണ നൽകും.
തുല്യമായ വികസനത്തിന് മുൻഗണന നൽകുന്നതിലൂടെയും സർക്കാർ, സിവിൽ സമൂഹം, സ്വകാര്യ മേഖല എന്നിവയ്‌ക്കിടയിലുള്ള സഹകരണം വളർത്തിയെടുക്കുന്നതിലൂടെയും, ദാരിദ്ര്യം പുരോഗതിക്ക് തടസ്സമാകാത്ത ഒരു ഭാവിയിലേക്കുള്ള പാത രൂപപ്പെടുത്താൻ ഇന്ത്യക്ക് കഴിയും.
